РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ларыса Геніюш
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Працягласьць
На роднай зямельцы ўсе мы ня госьці,
Усе мы чыесьці, усе мы кагосьці.
Хоць спарахнелі дзядоў нашых косьці,
У нашай натуры ёсьць іхняе штосьці.
 
У паднявольлі ад пыхі адсталасьць,
На вузкіх загонах народу трываласьць.
Жаночая гожасьць, мужчынская сталасьць,
Лагоднасьць зь сябрамі і з ворагам ярасьць.
 
У цягліцах сіла, а ў сэрцы каханьне.
У працы і ў песьні бяз стомы, хістаньня.
Роднаму вернасьць, да гнёздаў вяртаньне,
З тугою бязьмернай, ўсе крыху сяляне.
 
Усе з баразёнкі, ад нівы, ад плуга
Йдзем часам асфальтам, як полем ці лугам,
Калі непасільна бывае і туга,
Ты к ворагу грозна, а з сэрцам да друга.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.