РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ларыса Геніюш
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Забэйдзе-Суміцкаму
Ты запеў нам песьню аб барох сасновых,
аб пахілых ў полі, сумных дзесяткох,
аб цудоўных межах зь цьветам васільковым,
што здаюцца часта на чужыне ў снох.
 
Ты запеў нам песьню аб бярозе белай,
як ў зялёнай хусьце стройная стаіць
і аб тым, як явар у начы нясьмела
аб сваім каханьні лістам шалясьціць.
 
Ды як ціха вецер лісьцямі зь бярозы
засыпае сумна незабыты сьлед,
што пакінуў кажны з нас там на дарозе,
як ішоў ды з хаты ў непрыхільны сьвет.
 
Аб радзімай вёсцы запяяў нам песьню,
матчыную песьню запяяў ня раз
і аб тым, як птушкі кажнае прадвесьне
прывітаньні з сэрца там нясуць ад нас.
 
Хай з тваёю песьняй, хай шляхом гусіным
размахнецца сэрца, ды ляціць туды,
дзе астаўся сьлед наш ў родных каляінах,
дзе мы пагублялі сьмех наш малады.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.