Наш жытні хлеб я выпякаць умела, Рашчынены, замешаны ў пару, Прапёкся каб, скарынка не счарнела, Заглалжаная ласкай маіх рук. На лісьцейку дубовым, на аеры. I пахне з хаты хлебам па сяле. I першы бохан з крыжам на павер'е, Каб спорыўся надзённы на стале. I смакаваў пахучы, чорны, жытні З гарачай печы родны каравай. Хвалілі госьці хлеб і старажытны, Багаты хлебам, беларускі край.
|
|