За гарадской прапіскаю
Вы ідзяцё у нянечкі.
Вас у пад'ездах ціскаюць,
Салдаты просяцца ў наначкі.
Вас на алейках сватаюць,
Кахаюць у сьціхлых скверыках.
Сьмяюцца піжоны цыбатыя
З «произношения скверного».
Дзябёлыя вы, як пранікі.
Цьвітуць вашы вочы лубінам.
Вясною, як бульбінкі раньнія,
Насы кірпатыя лупяцца.
I песьню, што жала, бабіла,
Ішла басанож за баронамі,
Удовіны ночы бавіла, –
Ціха сьпяваеце, нібы забаронена...
|
|
