Б’ю чалом, зялёны краю,
Дзе ў славянства ад душы
З рук у рукі адплываюць
Перавозчыкі-каўшы.
Разматаўся ручнікамі
Ўсіх дарог маіх клубок,
I цяпер я разам з вамі
У калядны вечарок.
Вось і гукі уваскрэсьлі.
Не Бэтховэн і ня Бах –
Зацьвітаюць буйна песьні
У сялянак на губах...
Ад таго і я, напэўна,
Летуценная, пішу,
Што глыбока вашы песьні
Мне запалі у душу.
|
|
