РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Яўгенія Янішчыц
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Вясло і перавясла
З глыбінных схоў народных слоў,
Ня з торбачкай па масла,
Імчала ўдаль мяне вясло.
Трымала перавясла.
 
Шумеў сусьветны ураган
Выгнаньнікам паганым.
Мне рукі абдзіраў дзірван –
Ральля лячыла раны.
 
На небасхіле юных крыл
Крыляла даль навыраст.
I прыдавала новых сіл
Зямля удоў і сірат.
 
I зь векапомных тых гадоў,
З маленства ціхай лодкі
Калодзеж памяці дзядоў
Быў самы найсалодкі.
 
Якую ж песьню выткаць мне,
Знайсьці якія гамы?
Ды ў засівелым тумане
Ня гаснуць вокны мамы,
 
Дабрыдзень, роднае сяло,
Дзе любасьць не пагасла.
Нясе удаль мяне вясло –
Вяртае перавясла.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.