Колькі ўжо раз за падаткі
Стараста пужае!
Ой, няхай іх! Горка зь імі,
Хто таго ня знае!
Аж тут пісар прыязджае
Разам з старшынёю...
Ой, нічога ж не парадзіш
З горкаю бядою!
– Пачакайце, калі ласка!
І – бух ім у ногі!
А назаўтра я Красульку
Пацягнуў за рогі.
Зарыкала так жалобна
Бедная жывёла,
I мне сэрца гэтым рыкам,
Як нажом, парола.
Жонка плача, лямантуе...
Гэтак па дзіцяці,
За труною йдучы, плача
Хіба толькі маці...
Я йшоў збоку, і здушылі
Горла мне залозы.
Ў поле выйшаў – паліліся
З вачэй самі сьлёзы.
|
|
