Параднюся з палын-цішынёй, Сьвет ня ўвесь бессардэчна-бязьлікі. ...Памагаюць матулі маёй Два апосталы – Павел і Нікан. Першы ўмела кіруе канём, Спраўна ходзіць сякерка ў другога. Зелянее жытцо пад акном, Пахне лесам у хаце падлога. А калі спорны дзень прамільгне За сардэчнай і ціхай вячэрай, – Павел чорны канцлягер кляне, Грозіць атаму Нікан сякерай. Паласнуць, як па сэрцы, агнём, Дзьве аповесьці ў сумным гуморы. ...Ападаюць, цьвітуць за акном Зоры гневу і вечнасьці зоры.
|
|