 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Дыктуе час раздумлівыя строфы,
Бярэ у рукі мудрасьць
буквары.
Ня думаю я страшна пра Галгофу,
Калі вітаюць думкі угары.
Памілуй, век, бо й пры цару Гароху
Ня раз вучылі страху ліхвяры.
Ня думаю я жорстка пра Галгофу,
Як спасьцігаю яснасьць угары.
Зьдзіўляюся я часу-скамароху:
Ён стаў надзіва тлумны й гаваркі.
Ды на пісьмовы стол, як на Галгофу,
Кладу свае вучнёўскія радкі.
Распрэглася трывожная эпоха.
I кожны дзень – туман і адкрыцьцё.
I шчыраўніцай сьвеціцца Галгофа,
Калі яна – сапраўднае жыцьцё.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
