 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Падманваю сябе, свой дзень пусты, –
Нібыта міска стравы ў ліхалецьце.
Пішу ня вершы я – пішу лісты,
Пяро макнуўшы ў думнае дасьвецьце.
Ясьнее зрок, але у цемнаце
Заходзіцца бязгучным рэхам сэрца.
Загойваю сябе на той вярсьце,
Дзе нам з табой ня доліла сустрэцца.
Стаміўся ад уражаньняў паэт.
Маленькі сын ад чэрствасьці хварэе.
Крыжы трывожнай памяці! А сьвет...
Завалы кніг! А людзі не дабрэюць.
Дрыготкія лаўлю агні вачэй,
Якія сьвецяць толькі мне, здаецца.
Падманваю сябе, пакуль яшчэ
Цыганка-рыфма плача і сьмяецца.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
