 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Пазяхае раніца ветрыкам нявыспаным
|
Пазяхае раніца ветрыкам нявыспаным.
Дрэвы пацягаюцца, гольлямі шумяць.
Плечы распраўляюць дубы ганарыстыя,
на зямельцы прадзедаў вартаю стаяць.
Гулка звоніць раніца хорам птушак
зладжаным,
травы абмываюцца кроплямі расы.
Аснавала сонейка залатою пражаю
першымі праменьнямі поле і лясы.
Вочы падымаюцца ў неба беззаганнае.
Чысьціню празорую п’е нагбом душа.
Зь ветру ўсхваляванага, зь цішыні духмянае,
з даляў недасягнутых сіняга каўша.
Урачыстасьць раньняя сэрца растрывожыла,
душу набалелую атуліў блакіт.
Прыгаство зялёнае, сінь непераможная
адагналі клопаты пра штодзённы быт.
Промнямі ахрышчана, росамі абмытая,
ветрам зачасаная, зелянее рунь.
Сталі сьцежкі роўнымі.
Ўсе вузлы разблытаны.
Многа сэрцу ведама, ведама пяру.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
