 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Сустрэнемся на вузкай перакладзіне.
З двух берагоў паважныя прыйдзем.
Усё, што не даткана, не дапрадзена,
я пакажу табе
ў сьвяточны дзень.
Вось толькі я забылася пра почасьці.
Калі з дарогі зойдзем
у мой дом,
я проста пасаджу цябе на покуці,
аддам на ласку маім багом.
Снуецца зь песьнямі льняное прадзіва,
пасаг бы з кужалю танчэй саткаць.
Жартоўна
кросенцы мае разладзілі,
уток заблыталі,
не разблытаць.
Я запяю табе
пра дзіва дзіўнае,
якая ў Нёмне глыбіня,
як ноччу месячнай на воды сінія
выводзіць дзеўчына паіць каня.
А конь ня слухае,
а конь бянтэжыцца,
рве цуглі срэбныя –
дарма спыняць.
З каменьняў Нёмнавых
аж іскры крэшуцца,
аж сэрца цешыцца
з таго каня.
З двух родных берагоў
на перакладзіне
сустрэнемся ў сьвяточны добры час.
Чаго б ня здужалі,
чаго б ня ўладзілі,
пакінем моладзі сказаць за нас.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
