|
|
350
1З.Х.1985 г.
270
Няхай мой сын мяне перажыве!
Данута Бічэль-Загнетава
Маё адно-адзінае сьвітаньне,
Мой матылёк на сьветлай мураве,
Я паўтару усьлед, як заклінаньне:
«Няхай мой сын мяне перажыве!»
О лёс, па гострых дзідах і каменьнях
Вядзі мяне да самага грудка,
Але прашу цябе я на каленях:
Аберажы сьвітаньніка-сынка!
Ссудзі мяне на муку і бяссоньне,
Тапчы мяне ў калючым бур’яне,
Што хочаш, лёс, бяры ў мяне сягоньня!..
Хай толькі сын перажыве мяне!
Дай ручанькам яго кусочак хлеба,
Нагам – сьцяжыну ў роснай мураве.
Ці ж многа я прашу ў зямлі і неба?
Няхай мой сын мяне перажыве!
|
|
|
