|
|
350
14.Х.1985 г.
Шукаю я ў прасторнай хаце мейсца.
Каго вініць і ушчуваць каго?
Сыночак, сёньня застаецца месяц
Да нараджэньня сьветлага твайго.
Бяду маю сябры са мной разьдзеляць,
I блісьне зоркай каліўца давер.
Цяжкі дзянёк, гавораць, – панядзелак.
Ды дзень твайго зьяўленьня – у чацьвер.
Шукаючы любога паратунку,
Заглушваючы несьціханы боль,
Я сьветла накрухмальваю кашульку,
Каб выглядаў у ёй, нібы кароль.
Маё адно-адзінае багацьце –
Твой крохкі і ласкавы галасок.
Чакаю, сынку, сьвята ў нашай хаце.
Яно павінна быць у нас, сынок!
|
|
|
