 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Чарнобыльская малітва
|
|
Гістарычная даведка
|
|
Самотны чалавечы голас
|
|
Інтэрв'ю аўтара з самім сабой аб прапушчанай гісторыі
|
|
РАЗДЗЕЛ ПЕРШЫ. ЗЯМЛЯ МЁРТВЫХ
|
|
РАЗДЗЕЛ ДРУГІ. ВЯНЕЦ ТВАРЭННЯ
|
|
РАЗДЗЕЛ ТРЭЦІ. ЗАХАПЛЕННЕ ЖУРБОЮ
|
|
Самотны чалавечы голас
|
|
Маналог пра тое, навошта людзі ўспамінаюць
|
|
Маналог пра тое, што можна пагаварыць і з жывымі, і з мёртвымі
|
|
Маналог пра цэлае жыццё, напісаны на дзвярах
|
|
Маналог адной вёскі пра тое, як клічуць душы з неба, каб з імі паплакаць і паабедаць
|
|
Маналог пра тое, што знойдзеш чарвяка-дажджавіка, і курыца радуецца
|
|
Маналог пра песню без слоў
|
|
Тры маналогі пра даўні страх
|
|
Маналог пра тое, што толькі ў злосці чалавек хітры, і які ён адкрыты і даступны ў простых словах любові
|
|
Салдацкі хор
|
|
Маналог пра старыя прароцтвы
|
|
Маналог пра месяцавы пейзаж
|
|
Маналог сведкі, у якога балеў зуб, калі ён бачыў, як упаў Хрыстос і пачаў крычаць
|
|
Тры маналогі пра "тло хадзячае" і "зямлю гаворачую"
|
|
Маналог пра тое, што мы не ўмеем жыць без Чэхава і Талстога
|
|
Маналог пра тое, што святы Францыск прапаведваў птушкам
|
|
Маналог без назвы – крык...
|
|
Маналог на два галасы – мужчынскі і жаночы
|
|
Маналог пра тое, як штосьці зусім невядомае ўпаўзае, улазіць у цябе
|
|
Маналог пра тугу па ролі і сюжэце
|
|
Народны хор
|
|
Маналог пра тое, чаго мы не ведалі: смерць можа быць такой прыгожаю
|
|
Маналог пра тое, як лёгка стаць зямлёй
|
|
Маналог пра сімвалы вялікай краіны
|
|
Маналог пра тое, што ўжыцці страшнае адбываецца ціха і натуральна
|
|
Маналог пра тое, што рускі чалавек заўсёды хоча ў што-небудзь верыць
|
|
Маналог пра фізіку, у якую ўсе мы былі ўлюбёныя
|
|
Маналог пра тое, што далей за Калыму, Асвенцім і Халакост
|
|
Маналог пра свабоду і мару аб звычайнай смерці
|
|
Маналог пра тое, што да звычайнага жыцця трэба нешта дадаць для таго, каб яго зразумець
|
|
Маналог пра дзіцятка-калеку, якога ўсё роўна будуць любіць
|
|
Маналог пра нямога салдата
|
|
Маналог пра вечнае і праклятае: што рабіць і хто вінаваты?
|
|
Маналог абаронцы савецкай улады
|
|
Маналог пра тое, як два анёлы забралі маленькую Волечку
|
|
Маналог пра бязмежную ўладу аднаго чалавека над іншым чалавекам
|
|
Маналог пра ахвяраў і жрацоў
|
|
Дзіцячы хор
|
|
Замест эпілога
|
|
|
|
МАНАЛОГ БЕЗ НАЗВЫ – КРЫК...
|
|
|
МАНАЛОГ БЕЗ НАЗВЫ – КРЫК...
"Адчапіцеся, людзі добрыя! Нам тут жыць! Вы пагаварылі і паехалі, а нам тут жыць!
Вось ляжаць медыцынскія картачкі... Перада мною... Кожны дзень... Я бяру іх у рукі... Кожны дзень!
Аня Будай – 1985 года нараджэння – 380 бэр.
Віця Грынкевіч – 1986 года нараджэння – 785 бэр.
Насця Шаблоўская – 1986 года нараджэння – 570 бэр.
Алёша Пленін – 1985 года нараджэння – 570 бэр.
Андрэй Котчанка – 1987 года нараджэння – 450 бэр...
Кажуць, што гэтага не можа быць? I як жа яны жывуць з гэткаю шчытавідкай? Але хіба быў дзе-небудзь падобны эксперымент? Я чытаю... Бачу... Кожны дзень... Дапамагчы можаце? Не! Чаго тады прыязджаеце? Распытваеце? Прыстаяце да нас? Я не хачу гандляваць іх няшчасцем. Філасофстваваць! Адчапіцеся, людзі добрыя! Нам тут жыць..."
Аркадзь Паўлавіч Багданкевіч,
сельскі фельчар
|
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
