|
щ щавель – шча`ўе щебетать – ласката`ць щебёнка (щебень) – друз, [ша`бар] щегольской – фарсі`сты щеголять – фарсі`ць, хадзі`ць кандыбоберам щеколда – кля`мка щекотать – казыта`ць, шлаката`ць, ласката`ць щекотка – казы`тка, козыт, шлокат, шлакотка щекотливый (о человеке) – казытлі`вы щекотливый (вопрос) – тклі`вы, датклі`вы Щелкунчик – Шчаўкунок щелбан – па`пстрык, стрык щелочить – лугава`ць щелчок – пстры`чка щемиться (втискиваться) – плі`шчыцца, стрэ`міцца щенок – шчаню`к, шчэ`нь щенок (первый) – я`рац щепа – дра`нка, трыста` щепетильный – дробязны, пэданты`чны щепка – трэ`ска щепотка – шчопаць, шчапоць, тры па`льцы, дробка щетина – шчэць щетина (на хребте животных) – хіб щёкот (птиц) – пошчак щёголь (франт) – гогаль, фацэ`т щёлк-щёлк – пстрык-пстрык, лусь-лусь, лясь-лясь щёлкать (пальцами) – пстры`каць щёлкать (орехи) – лу`скаць щёлкать (о птицах) – цёхкаць щёлкать (капытами) – цокаць щёлкать зубами – зуба`мі ля`скаць (зьвіне`ць), зу`бы грэць щёлочь – шчолак, луг щи – капу`ста щи (зелёные) – бацьві`ньне щиколотка – костачкі щипать – шчы`каць щипцы – абцу`гі, шчымёты щит – та`рча, [па`веза] щит (в плотине) – за`стаўка щука – шчупа`к щуп – шны`пар, маца`ч щупальца – шчу`пні, мацакі` щупальце – мацаве`нь щупать – ма`цаць
|
|