УСЁ
А
Б
В
Г
Д
Е
Ё
Ж
З
І
Й
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
У
Ф
Х
Ц
Ч
Ш
Э
Ю
Я
|
|
ЛА
ЛЕ
ЛЁ
ЛІ
ЛО
ЛУ
ЛЫ
ЛЬ
ЛЭ
ЛЮ
ЛЯ
|
|
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
...
88
|
|
Лагода
|
|
назоўнік | жаночы род | размоўнае
|
1. Прыемны спакой, хараство. Л. ў лесе.
2. Згода, мір, лад. Жыць у лагодзе.
|
|
Лагодзіць
|
|
дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
|
1. Лашчыць, прывабліваць. Сонца лагодзіць зямлю.
2. Дагаджаць, паддобрывацца. Л. старэйшым.
|
|
Лагодны
|
|
прыметнік
|
|
Дабрадушны, ласкавы, прыемны. Л. настрой. Лагодная ўсмешка. || назоўнік: лагоднасць.
|
|
Лагуна
|
|
назоўнік | жаночы род
|
1. Марскі заліў, аддзелены ад мора пясчанай касой.
2. Унутраны вадаём каралавых астравоў, а таксама ўчастак мора паміж каралавым рыфам і берагам. || прыметнік: лагунны.
|
|
Лагчына
|
|
назоўнік | жаночы род
|
1. Нізкае месца сярод адхонных схілаў, лог. Ісці лагчынай.
2. Нізіна. Сяло знаходзілася ў лагчыне. || памяншальная форма: лагчынка. || прыметнік: лагчынны.
|
|
Лад
|
|
назоўнік | мужчынскі род
|
1. Дзяржаўная ці грамадская сістэма. Дзяржаўны л. Грамадскі л.
2. Уклад жыцця, спосаб жыцця. Будуем новы л. жыцця.
3. Згода, парадак, зладжанасць (размоўнае). Няма ладу ў хаце.
4. Спосаб, манера. На новы л.
5. Сістэма чаго-н., утвораная ўнутранай сувяззю, залежнасцю суадносных частак. Граматычны л. мовы. Давесці (прывесці) да ладу — прывесці што-н. у парадак; закончыць паспяхова якую-н. справу. Дайсці (да) ладу — разабрацца, дабіцца толку. На добры лад — так, як патрэбна; па-сапраўднаму. На свой лад — па-свойму. На ўсе лады — усебакова (абмяркоўваць, разбіраць і пад.). Не ў лад — нязладжана, нястройна. Не ў ладу; не ў ладах з кім-чым — быць не ў згодзе, у дрэнных адносінах. У лад — зладжана, стройна. (Усе) на адзін лад — (усе) аднолькавыя.
|
|
Лад
|
|
назоўнік | мужчынскі род
|
1. Строй музычнага твора, арганізацыя музычных гукаў.
2. Папярочнае дзяленне на грыфе струнных музычных інструментаў.
3. Клавішы гармоніка, духавых інструментаў. Перабіраць лады. || прыметнік: ладавы.
|
|
Лад
|
|
назоўнік | мужчынскі род
|
|
У граматыцы: сістэма форм дзеяслова, якая выражае адносіны дзеяння да рэчаіснасці. Абвесны л. Загадны л. Умоўны л.
|
|
Ладам
|
|
прыслоўе
|
1. Парадкам, як трэба. Жыццё ідзе л.
2. Мірна, спакойна. Пагутарыць л.
|
|
Ладан
|
|
назоўнік | мужчынскі род
|
|
Араматычная смала, якая выкарыстоўваецца для абкурвання ў час богаслужэння. На ладан дыхаць (размоўнае) — быць пры смерці. || прыметнік: ладанны.
|
|
|
|
