УСЁ
А
Б
В
Г
Д
Е
Ё
Ж
З
І
Й
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
У
Ф
Х
Ц
Ч
Ш
Э
Ю
Я
|
|
З'
З-
ЗА
ЗБ
ЗВ
ЗГ
ЗД
ЗЕ
ЗЁ
ЗЖ
ЗЗ
ЗІ
ЗЛ
ЗМ
ЗН
ЗО
ЗР
ЗУ
ЗЫ
ЗЭ
ЗЯ
|
|
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
...
233
|
|
З'едлівы
|
|
прыметнік
|
|
Злосна-насмешлівы, ядавіты, які імкнецца дапячы. З. крытык. З. тон. || назоўнік: з'едлівасць.
|
|
З'езд
|
|
назоўнік | мужчынскі род
|
1. гл. з'ехацца.
2. Сход прадстаўнікоў якіх-н. вялікіх арганізацый, груп насельніцтва і пад. З. славістаў. || прыметнік: з'ездаўскі.
|
|
З'езд
|
|
назоўнік | мужчынскі род
|
|
Месца, па якім з'язджаюць, спуск. Стромкі з.
|
|
З'ездзіць
|
|
дзеяслоў | закончанае трыванне
|
|
1. Паехаць куды-н. і, пабыўшы, вярнуцца назад. З. у горад. З. па дровы. 3. Зрабіць непрыгодным ад частай язды або стаптаць, папсаваць частай яздой. Калёсы зусім з'ездзілі. З. пожню. || незакончанае трыванне: з'езджваць.
|
|
З'ехацца
|
|
дзеяслоў | закончанае трыванне
|
1. Едучы, сустрэцца, сутыкнуцца. З. на ростанях.
2. Сабрацца ў адно месца, прыехаўшы з розных месц (пра многіх). На вяселле з'ехалася ўся радня. || незакончанае трыванне: з'язджацца. || назоўнік: з'езд.
|
|
З'ехаць
|
|
дзеяслоў | закончанае трыванне
|
1. Едучы, спусціцца з чаго-н. З. з гары на санках.
2. Едучы, павярнуць у бок. З. з дарогі.
3. Пакінуць якое-н. жыллё, перасяліўшыся (размоўнае). З. з кватэры.
4. пераноснае значэнне: Ссунуцца з месца, спаўзці; асунуцца ўніз (размоўнае). Шапка з'ехала на патыліцу. У непрытомнасці жанчына з'ехала на зямлю. З'ехаць з глузду (размоўнае — страціць розум, звар'яцець. || незакончанае трыванне: з'язджаць.
|
|
З'ява
|
|
назоўнік | жаночы род
|
1. Тое, у чым выяўляецца сутнасць, а таксама наогул усякае праяўленне чаго-н., падзея, выпадак. Фізічная з. Прыродныя з'явы. Новыя з'явы ў грамадскім жыцці.
2. У п'есе: частка акта або дзеі, у якой склад дзеючых асоб не мяняецца.
|
|
З'явіцца
|
|
дзеяслоў | закончанае трыванне
|
1. Прыйсці куды-н. па выкліку, па якой-н. афіцыйнай неабходнасці. З. ў час. З. ў суд.
2. Прыйсці, прыбыць. Дадому сын з 'явіўся позна вечарам.
3. Узнікнуць, паказацца перад вачамі, паявіцца. На небе з'явіліся першыя зоркі.
4. Узнікнуць, пачаць існаваць. З'явілася новая думка.
5. Стаць, зрабіцца чым-н. Прастуда з 'явілася прычынай хеаробы. З'явіцца на свет — нарадзіцца. || незакончанае трыванне: з'яўляцца. || назоўнік: з'яўленне.
|
|
З'ядаць
|
|
дзеяслоў | незакончанае трыванне
|
|
Тое, што і есці (у 1 і 3 знач.). Хутка з. абед. З. многа хлеба.
|
|
З'яднаны
|
|
прыметнік
|
|
Дружны, аднадушны, згуртаваны. З. калектыў. || назоўнік: з'яднанасць.
|
|
|
|
