|
МЫШКА ПІК-ПІК ІДЗЕ Ў МАГАЗІН
|
|
|
МЫШКА ПІК-ПІК ІДЗЕ Ў МАГАЗІН
Захацелася мышцы Пік-Пік цукерачкі. Пабегла на кухню – ніводнай няма. Гора!
А ў мышкі былі сапраўдныя грошы. Даўно-даўно знайшла яна ў шчыліне падлогі капейку і прыхавала на ўсялякі выпадак. Дык чаму б цяпер не купіць сабе цукерачак?
Дачакалася мышка, пакуль Мама пойдзе ў магазін, залезла ў яе сумку разам са сваёй капейкай.
У магазіне было вельмі тлумна. Мышка, аднак, адчула салодкі пах і выскачыла з Мамінай сумкі. Ледзь не затапталі ласуху! Але Пік-Пік усё-ткі прабралася ў той кут магазіна, дзе віраваў злосны натоўп і адкуль людзі выходзілі з прыгожымі вялікімі каробкамі, перавязанымі бліскучымі стужкамі. Мышка з рызыкай для жыцця пралезла між нагамі пакупнікоў туды, дзе такія каробкі ўзвышаліся цэлай гарою. Каля гэтай гары завіхалася цётка ў белым халаце і шапачцы, беручы грошы і падаючы ўзамен каробкі.
«Прадаўшчыца!» – здагадалася мышка і ўкінула сваю капейку ў цётчыну пантофлю. Цяпер можна паласавацца!
Пік-Пік залезла ў бліжэйшую каробку. Там сапраўды былі цукеркі, ды яшчэ якія смачныя! Але не паспела мышка даесці апошнюю, як каробку падхапілі, шпурнулі на прылавак, а пасля яна апынулася ў цёмнай сумцы.
«Нічога, – думала Пік-Пік, даядаючы цукерку, – уцяку!»
Але як толькі каробку адкрылі, мышка пачула дзіцячы лямант:
– Мама! Мама! Там мыш!
– Што вы выдумляеце? – Над мышкай нахілілася тоўстая цётка. – Авой! Падманулі! Мыш прадалі замест цукерак! Ну, я ім пакажу!
Пік-Пік не паспела ўцячы – цётка спрытна схапіла яе за хвост, шпурнула ў каробку, закрыла і панесла назад у магазін.
У магазіне цётка пралезла да прылаўка і паставіла перад прадаўшчыцай сваю пакупку:
– Вы што людзям прадаеце? Замяніце каробку!
Прадаўшчыца зняла з каробкі накрыўку і закрычала:
– Ай! Мыш! Нашто вы яе сюды прынеслі, хуліганка? Я баюся! Міліцыя!
А цётка крычала сваё:
– Сама ты хуліганка! Цукеркі з’ела, мыш запакавала і людзей дурыш!
Мышка ледзь паспела выскачыць з каробкі. I, на сваё шчасце, убачыла ў чарзе па цукеркі Маму! Мышка зноў схавалася ў яе сумку і сцішылася.
Мама між тым дачакалася канца шуму, купіла каробку цукерак для Веранічкі і пайшла дадому. Мышка сядзела ў сумцы і здзіўлялася: «Чаго яны так шумелі? Я сумленна купіла цукеркі, а яны незадаволеныя. Добра яшчэ, што Мама Вераніччына там была!»
Але пашанцавала і Маме, і Веранічцы. Бо калі б Пік-Пік не з’ела цэлай каробкі цукерак да гэтага, Мама наўрад ці данесла б сваю каробку дадому некранутай...
|
