МЫШКА Ў КАВУНЕ Аднойчы мышка Пік-Пік прачнулася і вырашыла, што час паесці. Пабегла на кухню, а там на стале ляжаў вялікі-вялікі кавун. Яго прынёс для дзяўчынкі Веранічкі горды і шчаслівы Тата. А Веранічка і Мама вырашылі гэты кавун не есці да заўтра, каб налюбавацца ім. Убачыла Пік-Пік кавун. «Гэта «хто» ці «што»? – падумала яна. – Калі гэта «што», яго можна паспрабаваць з’есці, а калі гэта «хто», у яго можна нешта смачнае папрасіць». Мышка залезла на стол і абнюхала кавун. Пахла соладка. Паспрабавала мышка яго ўкусіць – нічога не атрымалася. Раззлавалася Пік-Пік, схапіла нож, якім адкрываюць кансервы, і – хрась! У зялёным баку кавуна ўтварылася чырвоная дзірка, з якой паліўся смачны, духмяны напой! Мышка імгненна ўгрызлася ў гэтую спакусную чырвань. Чулася толькі: «Смачсмач-смач-смач-на...» I хутка звонку тырчэў адзін мышчын хвосцік, а пасля і ён знік у кавуне. Пік-Пік ела, ела, ела і з’ела ўсё смачнае ў кавуне разам з семкамі. «Ну, можна ісці адпачываць», – задаволена падумала мышка і пачала шукаць дзірку, праз якую ўлезла ў кавун. Мышка пакруцілася ў пустым, як мячык, кавуне і ўбачыла маленькую круглую адтуліну. Але цяпер туды мог прасунуцца толькі мышчын хвосцік! Усё начынне кавуна знаходзілася ў жывоціку Пік-Пік, і яна зрабілася сама круглай і вялікай і ледзь паварочвалася ў выедзеным кавуне. Напалохалася мышка, закруцілася, і кавун закруціўся разам з ёй. I тут якраз на кухню зайшла котка Пепіта. Бачыць Пепіта – ляжыць кавун на стале і круціцца, як ваўчок. «Ён не хоча, каб заўтра яго з’елі, – здагадалася Пепіта. – Ён хоча ўцячы. А Тата казаў, што аддаў за яго ўсе грошы з кашальком. Няўжо дарэмна прападзе такі каштоўны кашалёк?!» Пепіта пабегла будзіць дзяўчынку Веранічку і Маму. А Тату яна будзіць не стала. Бо вечарам Тата сказаў, што калі і сёння яму не дадуць выспацца, заўтра ён не пойдзе ў магазін і не купіць нікому цукерак. Прыйшлі Мама і Веранічка на кухню, а там на стале кавун скача! «Трэба яго разрэзаць!» – вырашылі Мама і Веранічка. I мышка Пік-Пік заскакала яшчэ адчайней, так што кавун упаў са стала і пакаціўся ў пакой хуткахутка, як мяч у дзядзькі-футбаліста. А ў пакоі спаў Тата. Кавун ударыўся аб Татаў ложак, падскочыў і ўпаў проста на Тату і раскалоўся ў яго на галаве! – Гвалт! – закрычаў Тата. – Па мне бегаюць піраты! I толькі котка Пепіта заўважыла, як з расколатага кавуна выскачыла кругленькая мокрая істота і пабегла пад шафу. У рэшце рэшт усе супакоіліся і заснулі. Канечне, наўрад ці мышка Пік-Пік спала б спакойна, каб ведала, што заўтра ўсе застануцца без цукерак!
|