МЫШКА СТАНОВІЦЦА ПТУШКАЙ
Аднойчы ноччу мышка Пік-Пік вылезла з норкі і пабегла на кухню, каб пашукаць чаго-небудзь паесці. Там яна знайшла вялікі батон і пачак малака. Запіваючы хлеб малаком з пачка, які быў вялікі і цяжкі, мышка ўся аблілася. Мокрая поўстачка, вядома, непрыемна. Але мышка не збіралася звяртаць увагі на такія дробязі.
Па дарозе да сваёй норкі мышка ўбачыла разгорнуты альбом з маркамі дзяўчынкі Веранічкі. Веранічка – добрая дзяўчынка, але не заўсёды кладзе на месца свае рэчы. Вось і гэты альбом яна перад сном пагартала і кінула на падлогу...
Абнюхала мышка Пік-Пік альбом – ці можна яго з’есці? Нічым смачным ён не пах, і мышка вырашыла бегчы далей. Але да яе мокрага носа прыліпла адна смелая марка. Паспрабавала Пік-Пік стрэсці яе, але нічога не
атрымалася. Марка прыліпла яшчэ мацней. А другая марка прыліпла да лапкі мышкі.
«Ах вось яны як, гэтая малыя стракатыя істоты! Напалі на мяне, – вырашыла мышка Пік-Пік. – Я павінна сама напасці на іх і разагнаць!»
Плюхнулася мышка на альбом з маркамі і пачала раскідваць іх у розныя бакі. А маркі пачалі прыліпаць да мокрай мышкі і хутка ўсю яе абляпілі. Пік-Пік зрабілася стракатая і прыгожая.
Агледзела сябе мышка і сказала: «Гэта не я. Трэба паглядзець у люстэрка і даведацца, хто гэта».
Мышка залезла на стол і паглядзела ў люстэрка.
«Так, зразумела. Я болей не мышка. Я – птушка. Толькі птушкі бываюць такімі стракатымі і рознакаляровымі». Падумаўшы яшчэ, мышка сказала:
– Калі я птушка, я павінна лётаць. Трэба паспрабаваць.
Заплюшчыла мышка Пік-Пік вочы і саскочыла са стала. Але яна была такая ліпкая, што прыліпла ўсімі маркамі да настольнай цыраты і павісла дагары нагамі!
Вочкі ў мышкі былі па-ранейшаму заплюшчаныя, і яна вырашыла, што ляціць.
«Як дзіўна, – думала мышка, – я лячу і нават крыламі не махаю? Трэба было б памахаць!»
I мышка Пік-Пік пачала махаць лапкамі і хвосцікам і загайдалася разам з цыратай. Гайдалася, гайдалася, пакуль не звалілася.
Упала мышка Пік-Пік на падлогу, і маркі з яе абсыпаліся. Мышка паглядзела на сябе і ўбачыла, што яна больш не птушка. Узрадавалася Пік-Пік і пабегла да сябе ў норку, спаць.
«Добра, што я зноў мышка, – думала Пік-Пік. – Калі б я засталася птушкай, ужо не змагла б жыць у норцы. Трэба было б будаваць гняздзечка. А дзе яго тут збудуеш?.. I спаць хочацца...»
I мышка Пік-Пік заснула.
|
