|
ТАТА ЛЕЧЫЦЬ МЫШКУ ПІК-ПІК
|
|
|
ТАТА ЛЕЧЫЦЬ МЫШКУ ПІК-ПІК
Аднойчы пабегла мышка на кухню пашукаць штонебудзь смачненькае. І знайшла цэлы пачак цукерак, кругленькіх, рознакаляровых. Гэтыя цукеркі Тата купіў для Веранічкі на Каляды.
«Толькі пакаштую», – падумала мышка. Каштавала, каштавала, пакуль пачак не зрабіўся пусты. І тут у мышкі Пік-Пік забалеў жывоцік. Яму даўно надакучылі цэлыя пачкі цукерак.
– Ойёйёй! – заплакала Пік-Пік. – Што са мной робіцца! Ратуйце! – і яна ўпала на спінку, задрала лапкі і голасна застагнала.
Першым прачнуўся Тата. Прыйшоў ён на кухню, бачыць: мышка Пік-Пік ляжыць, хвост адкінуўшы, і стогне.
– Што з табой? – папытаўся Тата.
– Жывоцік балі-і-іць...
– А чаму? Можа, ты з’ела чаго-небудзь замнога?
А мышка, хітруля, плача:
– Нічо-ога не ела! Ні крышачкі!
– То, можа, ты галодная? Жывоцік ад голаду баліць? Можа, даць табе паесці? Хочаш цукерачку?
Ад гэтых слоў мышцы зрабілася яшчэ горай.
– Не! Не хачу, не хачу!
«Ну, калі мышка Пік-Пік нават есці не хоча, трэба яе хутчэй ратаваць!» – падумаў Тата і прынёс вялікую скрыню з рознымі лекамі, сеў на падлогу каля мышкі і пачаў перабіраць таблеткі.
– Во, прыгожанькія таблеткі! Кругленькія, ружовенькія! Напэўна, ад жывата! – вырашыў Тата і прапанаваў іх мышцы.
Лізнула мышка ружовенькую таблетку і плюнула: горка!
Паціснуў Тата плячыма і дастаў блакітныя таблеткі:
– Во, блакітныя, бліскучанькія, таксама прыгожыя. Мусіць, ад жывата!
Раскусіла Пік-Пік блакітную таблетку і ледзь адплявалася: яшчэ гарчэй.
Паціснуў Тата зноў плячыма і дастаў жоўценькія таблеткі:
– Бач, якія жоўценькія! Пэўна, ад жывата!
Але мышцы і жоўценькія таблеткі не дапамаглі. Перакаштавала яна ўсе лекі, і нічога ёй не падышло. Толькі вялікіх белых таблетак з’ела мышка цэлы пачак. Праўда, гэта былі вітаміны.
Паглядзеў Тата на запляваную падлогу, раззлаваўся і ўстаў:
– Ну, я зрабіў усё, што мог. І калі твой жывот такі дурны, што працягвае балець, дык я пайшоў спаць.
І Тата пакінуў Пік-Пік.
А мышка застагнала яшчэ мацней, так што прачнуліся дзяўчынка Веранічка і котка Пепіта. Прыбеглі яны на кухню, убачылі мышку і паклалі ёй на жывоцік цёплую грэлку. Пагрэўся жывоцік і перастаў балець.
Ускочыла мышка Пік-Пік і пабегла хутчэй у норку, бо ёй было вельмі сорамна, што яна з’ела ўсе Вераніччыны цукеркі.
|
